Trolleys
De huishoudbeurs bestond dit jaar 75 jaar. Het moest er dus maar eens van komen. Ja, ik ben, tot grote hilariteit van mijn omgeving, naar de huishoudbeurs geweest. Veel wist ik er niet van en ik wist ook niet precies wat ik kon verwachten. Wel heb ik eens bussen vol met vrouwen met trolleys zien vertrekken.
Niet al te vroeg stapte ik in Zaltbommel in de trein en daar viel de drukte erg mee, ik telde slechts vier dames met trekkarretjes en ik had nog twee zitplaatsen voor mijzelf. Bij de overstap in Utrecht kon ik nog net één zitplaats bemachtigen en zat ik ongeveer een half uur in het gekakel van zeer vrolijke dames. In Amsterdam moest ik tussen alle uit de trein stappende dames mijn vriendin nog zien te destilleren, omdat zij uit Apeldoorn kwam. Toen ik haar gevonden had, voegden wij ons in de lange rij vrouwen die zich geanimeerd kletsend naar de Rai bewoog.
De Huishoudbeurs, dan zeg je vrouwen. Vrouwen in alle maten en alle leeftijden, de grootste groep was volgens mij tussen de 35 en 55 jaar, maar vooral vrouwen met trolleys. In hippe Patty Brard-panterprint, met bolletjes, in rood of geel, of met twee tegelijk. De trolley hoort blijkbaar bij de huishoudbeurscultuur. Iedereen sjouwde van stand naar stand om iets (gratis) te kunnen proeven, om iets in te slaan, of om naar de standwerker te kijken. De trolley naast zich, voor zich, of achter zich. In ieder geval vaak hinderlijk aanwezig, want als ik een verkeerde stap zette, brak ik zowat de benen, omdat er zo’n ding tussen werd gestoken!
Her der der zag ik wel een verdwaasde man, die wat achteraf de verrichtingen van zijn vrouw in de gaten hield, maar de mannen waren zeer in de minderheid. Wij vielen ook wel een beetje uit de toon omdat wij een van de weinigen waren die zich zonder trolley voortbewogen door de RAI. Hetgeen we op een bepaald moment toch ook als een gemis hadden kunnen ervaren, want eerlijk is eerlijk er waren veel echte aanbiedingen.
Een ervaring hoor, die huishoudbeurs. Voor vervelen was er geen tijd. Er was van alles te zien en te koop, op het gebied van fashion & beauty, happy & healthy, family & fun en home sweet home. En dan boften wij nog met een optreden van niemand minder dan Loïs Lane. Na afloop zijn we nog een hapje gaan eten en hebben we de dag geëvalueerd.
We waren er toch niet helemaal zeker van of we deze ervaring nog een keer wilden beleven Maar als we gaan, dan schaffen we eerst een trolley aan!
Niet al te vroeg stapte ik in Zaltbommel in de trein en daar viel de drukte erg mee, ik telde slechts vier dames met trekkarretjes en ik had nog twee zitplaatsen voor mijzelf. Bij de overstap in Utrecht kon ik nog net één zitplaats bemachtigen en zat ik ongeveer een half uur in het gekakel van zeer vrolijke dames. In Amsterdam moest ik tussen alle uit de trein stappende dames mijn vriendin nog zien te destilleren, omdat zij uit Apeldoorn kwam. Toen ik haar gevonden had, voegden wij ons in de lange rij vrouwen die zich geanimeerd kletsend naar de Rai bewoog.
De Huishoudbeurs, dan zeg je vrouwen. Vrouwen in alle maten en alle leeftijden, de grootste groep was volgens mij tussen de 35 en 55 jaar, maar vooral vrouwen met trolleys. In hippe Patty Brard-panterprint, met bolletjes, in rood of geel, of met twee tegelijk. De trolley hoort blijkbaar bij de huishoudbeurscultuur. Iedereen sjouwde van stand naar stand om iets (gratis) te kunnen proeven, om iets in te slaan, of om naar de standwerker te kijken. De trolley naast zich, voor zich, of achter zich. In ieder geval vaak hinderlijk aanwezig, want als ik een verkeerde stap zette, brak ik zowat de benen, omdat er zo’n ding tussen werd gestoken!
Her der der zag ik wel een verdwaasde man, die wat achteraf de verrichtingen van zijn vrouw in de gaten hield, maar de mannen waren zeer in de minderheid. Wij vielen ook wel een beetje uit de toon omdat wij een van de weinigen waren die zich zonder trolley voortbewogen door de RAI. Hetgeen we op een bepaald moment toch ook als een gemis hadden kunnen ervaren, want eerlijk is eerlijk er waren veel echte aanbiedingen.
Een ervaring hoor, die huishoudbeurs. Voor vervelen was er geen tijd. Er was van alles te zien en te koop, op het gebied van fashion & beauty, happy & healthy, family & fun en home sweet home. En dan boften wij nog met een optreden van niemand minder dan Loïs Lane. Na afloop zijn we nog een hapje gaan eten en hebben we de dag geëvalueerd.
We waren er toch niet helemaal zeker van of we deze ervaring nog een keer wilden beleven Maar als we gaan, dan schaffen we eerst een trolley aan!