Herinnering

Gisteravond liet ik laat nog de honden uit. Boven me een prachtige sterrenhemel. Om de laaggelegen huizen en om de lantarenpalen dansten mistflarden als witte wieven. Een mysterieuze sfeer die me terugbracht naar een ver verleden.

Ik was nog vrij jong, ik denk zo’n jaar of dertien en we hadden een kostganger. Het was een neef van mijn moeder, of gewoon een kennis. Hierover laat mijn geheugen me in de steek. Wat ik me wel herinner is dat er wel eens werd gesproken over 'die rare kostganger'. Alhoewel ik denk dat over dit soort zaken niet met mij werd gesproken, maar ach je vangt wel eens wat op. Wat ik wel weet dat hij op de meest rare momenten er van tussen ging en dat mijn moeder hem voor geen cent vertrouwde.

Toen hij  op een zeer mistige oktoberavond weer op pad ging trok mijn moeder haar grijze jas aan, knoopte haar sjaaltje om haar hoofd, stapte kordaat de deur uit en ging hem achterna.

Vanuit de deuropening keek ik haar na en zag haar langzaam oplossen in de mist!